Zie dit kleinood in mijn gaarde:

boomblad uit de oriënt,

siert met zijn geheime waarde,

ingewijden welbekend.

Leeft het als een enkel wezen,

innerlijk in twee gedeeld?

Of vormt juist het uitgelezen

tweetal één herkenbaar beeld?

Langzaam rijpende ideeën

werpen op die vragen licht.

Voel je niet dat ik in tweeën

eenling ben in mijn gedicht?

Goethe